معرفي و شناسايي تنوع فلور گياهان دارويي به عنوان راهكاري جهت حفظ تنوع زيستي (مطالعه موردي: نيشابور)

يكي از راه هاي دستيابي به پايداري در اكوسيستم هاي طبيعي شناسايي و حفظ گونه هاي گياهي و جانوري و در نتيجه افزايش تنوع زيستي آن اكوسيستم مي باشد‌. گونه هاي گياهان دارويي ضمن دارا بودن از ارزش و اهميت اقتصادي و دارويي تنوع قابل قبولي در اقليم هاي مختلف كشور ما دارند‌. در سال هاي اخير مردم ايران و همچنين ساير كشور هاي جهان به دليل عوارض جانبي دارو هاي شيميايي توجه خاصي به استفاده از گياهان دارويي نموده اند‌. در تحقيق حاضر، به شناسايي و معرفي گونه هاي گياهان دارويي در معرض تهديد شهرستان نيشابور استان خراسان رضوي در سال 1395 پرداخته شد‌. در بررسي گونه هاي تهديد شده به طبقه بندي IUCN استناد شد‌. با توجه به داده ها مشخص گرديد كه در منطقه نيشابور 61 گونه دارويي وجود دارد‌. تيرهLamiaceae با 23 گونه،Leguminoseae با 16 گونه، Apiaceae با 7 گونه و Brassicaceae با 7 گونه به ترتيب بيش ترين غناي گونه اي را در منطقه قوچان به خود اختصاص مي دهند‌. تعيين رسته هاي حفاظتي گونه ها نيز نشان داد كه 28 گونه گياه دارويي در معرض تهديد قرار دارند‌. گونه هاي تهديد شده به ترتيب از نظر فراواني در چهار رسته در حال انقراض(پنج گونه)، آسيب پذير(هفت گونه)، در خطر كم تر(دوازده گونه) و كمبود داده ها (چهار گونه) قرار مي گيرند‌.