بررسي تاثير روكش هاي مختلف در مقابل توزيع خرابي سرريز سدها دربرابر پديده كاويتاسيون

در سالهاي اخير حوادث زيادي در نقاط مختلف جهان در ارتباط با مسئله كاويتاسيون در سرريز سدهاي بلند در نواحي كه سرعت جريان زياد مي باشد به وقوع پيوسته است كه توجه مهندسين هيدروليك را به خود معطوف داشته است.در ايران نيز اين پديده باعث خرابي سرريز سد كارون يك (شهيد عباسپور ) گرديده است. كاويتاسيون (خلا زايي) پديده اي است كه مكانيزم اصلي شروع حفره زايي هنوز ناشناخته است.اما به نظر مي رسد كه در طول سرريز سدهاي بلند در اثر وجود ناصافي ها و ناهمواريهاي كف سرريز ، خطوط جريان از بستر خود جدا و جريانهاي گردآبي در پايين دست محل جداشدگي تشكيل شده و به دليل بالا بودن سرعت جريان در سرريز (سرعت بيش از 25 متر در ثانيه ) در منطقه گردابي كاهش فشار رخ داده و به فشار بخارآب مي رسد.در نتيجه بخارآب ، حبابهاي كاويتي در اين منطقه شكل گرفته و اين حبابها پس از انتقال به پايين به منطقه با فشار بيشتر رسيده و منفجر مي شوند.چون سطح تماس حبابها با بستر سرريز كوچك است نيروي فوق العاده اي در اثر انفجار حبابها به بستر سرريز وارد مي شوند و در نهايت باعث خرابي و خوردگي بستر سرريز مي شوددر تحقيق حاضر سعي شده است كه از بين روشهاي موجود براي كنترل خسارات ناشي از كاويتاسيون در سرريزها ، تاثير روكشهاي فلزي و بتن هاي اليافي در مقابل پديده كاويتاسيون ارزيابي و مورد مقايسه قرار گيرد. بنابراين در اين تحقيق به قابليت اين دو در جلوگيري و كاهش خسارت نامنظمي هاي سطحي ايجادي در مكانيزم كاويتاسيون با استفاده از روش اجزا محدود پرداخته ميشود.