مروري بر فناوري ازدياد انتقال حرارت در مبدل هاي حرارتي

مصرف انرژي موضوع قابل بحث در همه ي كشورها است. موارد متعددي از جمله افزايش قيمت حامل هاي انرژي، هزينه نصب، راه اندازي، تعمير و نگهداري سيستمهاي مهندسي و توجه روز افزون دولت ها به مسايل زيست محيطي موجب انجام تلاشهاي وسيعي به منظور طراحي و ساخت تبادل گرهاي حرارتي فشرده تر با بازدهي بيشتر و با سيال عامل مناسب تر شده است. در واقع هدف از پژوهش ها در زمينه به كارگيري فناوري ازدياد انتقال حرارت، دستيابي نرخ هاي حرارتي بالاتر در كنار هزينه هاي عملياتي كمتر مي باشد. روش هاي ازدياد انتقال حرارت معمولا به سه گروه عمده فعال و غيرفعال و مركب تقسيم مي شوند. در روش فعال از نيروهاي خارجي مانند ميدان مغناطيسي و يا صوتي و يا از سطوح مرتعش براي برهم زدن لايه مرزي و افزايش تلاطم و در روش هاي غير فعال از سطوح هندسي خاص و يا افزودني به سيال براي بهبود انتقال حرارت استفاده مي گردد. روش هاي غيرفعال به دليل هزينه كمتر مورد توجه بيشتري قرار دارند. هنگامي كه دوتكنيك يا بيشتر به طور همزمان به كار گرفته شود را انتقال حرارت مركب مي نامند.