مقايسه روش هاي رسته‌بندي‌ DCA و NMDS در تحليل پوشش گياهي (مطالعه موردي منطقه مارون بهبهان)

در اين تحقيق توانايي دو مورد از پراستفاده ترين روش هاي رسته بندي غير مستقيم NMDC و DCA به منظور نمايش شفاف ماهيت اصلي و پنهان داده ها در جنگل هاي رودخانه اي مارون بهبهان صورت گرفت. براي نمونه برداري از پوشش گياهي بر محور اصلي رودخانه و به فواصل هر 100 متر از يكديگر ترانسكت هايي پياده شد، كه روي هر ترانسكت يك قطعه نمونه مربعي شكل به مساحت 100 مترمربع در نظر گرفته شد. نتايج رسته بندي ها براي تعيين درجه تناسب بين رسته بندي ها با آناليز Procrustean مقايسه شد. تحليل پروكراست مشخص مي كند كه اختلاف بين جفت رسته-بندي ها در سطح 5 درصد معني دار مي باشد (01 /0 p). با توجه به نتايج اخذ شده از رسته بندي هاي DCA و NMDS ميزان همبستگي(76/ 0) و ميزان m12 (43/ 0) بدست آمد. نتايج تحليل پروكراست در سري داده پوشش گياهي منطقه مورد مطالعه نشان مي‌دهد كه همبستگي بين دو روش رسته‌بندي اختلاف معني‌داري دارند. نتايج اين تحقيق نيز با توجه به وجود تفاوت معني دار بين اين دو روش، استفاده از روش NMDS را تأييد مي كند.