معماري امكان معماري با قابليت بانگاهي به معماري مدرن و سنتي

معماري به عنوان بخشي ازمحيط و ظرف زندگي انسان نقش موثري درشكل دهي به رفتارهاي انسان و پاسخگويي به نيازهاي وي داشته است اين معماري درمقام خويش بايد بتواند بسترمناسب رشد و تكامل انسان را فراهم آورد از ان جا كه انسان موجودي پيچيده بوده و نيازها دراو مختلف و واجد مراتب متفاوت مي باشد بدون شك معماري نمي تواند جهت هماهنگ شدن با اين نيازهاي متغير درمراحل مختلف رشد و تكامل تغيير يابد چرا كه معماري واجد كالبدي تقريبا ثابت است لذا بايد درجستجوي نوعي معماري بود كه بتواند تغييرات متداوم و مختلف افراد را در درون خود پذيرا باشد معماري اي كه به جاي ارايه يك پاسخ مشخص و محدود براي هرنياز انسان به ارايه قابليت هاي متفاوت درمحيط درپاسخ به نيازهاي مختلف افراد بپردازد اين مقاله با هدف بررسي و شناخت تعابير موجود درخلق قابليت ها اشاره به رويكردهاي موجوددردوسر اين طيف داشته است درنهايت اين مقاله با نقدوتحليل هريك از رويكردهاي مطروحه رجوع معماري امروز براي خلق قابليت ها را به معماري سنتي نسبت ميدهد.