بررسي تطبيقي جايگاه آثار معماري شاخص دهه 40 تهران به مثابه نمادهاي ماندگارشهري

امروزه بحث نمادسازي و طراحي يادمان هاي شهري بعنوان يكي ازمهمترين مباحث درحيطه شهرسازي مطرح است اهميت مساله از انجا احساس مي شود كه چهره كنوني شهرهاي معاصر بدليل ساخت و سازهاي سريع و صنعتي و عدم توجه به كيفيت ساخت دچار نوعي يكنواختي گرديده و فقدان هويت و عدم وجود يادمان هاي شهري بعنوان يكي از مهمترين چالشها فراروي شهرهاي معاصر مطرح است دراين ميان شهرتهران بخصوص ازاوايل دهه 40 شاهد پيدايش تعدادي از شاخص ترين بناهايي بود كه گذشته ازاهميت معماري اين آثار امروزه و با گذشته سالها از ساخته شدنشان آميخته با حسي نوستالژيك براي اكثريت ساكنان تهران شده اند و به نوعي نقشي نماديندرهويت بخشي و ارتباط با گذشته و تاريخ اين شهر ايفا مي كنند. دراين پژوهش سعي برآن است تا با بررسي تطبيقي چندبناي شاخص اين دوره بناهاي برج آزادي تئاتر شهر و موزه هنرهاي معاصر به نقش نمادين اين بناهادر ايجاد هويت شهري درحافظه جمعي مردم تهران پرداخته شود.