ورودي درخانه ي ايراني با نگاهي به جايگاه آن درزندگي معاصر

سكونت و يكجانشيني پيش شرط لازم درتبديل يك فضا به خانه است هرمكاني كه انسان بتواند درآن سكونت كند به گونه اي خانه وي به شمار مي آيد از مكانهاي همگاني و مشترك گرفته تا خصوصي و منفرد بي گمان براي اينكه بتوان از پيوند و درآميختن ساختمايه مصالح و زمين بي جان كالبدي آفريد كه مامن انسان و شايسته سكونت وي باشد پيش از هرچيز نيازمند شناخت و بررسي چيستي و ماهيتي مفهوم سكونت هستيم بخش چشمگير خانه هاي ايراني برگرفته از زندگي ايراني است هدف اين مقاله بررسي مباحث نظري درپيوند با انگاره درايگاه درمسكن ايران و سودجستن از آن به عنوان ابزاري جهت نقد تجربه طراحي ورودي خانه هاي ايراني با توجه به حريم خصوصي درمسكن ايراني مي باشد بررسي هاي اين مقاله نشان ميدهد كه درايگاه يا همان ورودي ساختمان درخانه هاي ايراني چه حكم و جايگاه براي ورود به فرهنگ و معماري مسكوني ايراني را دارد و با درس گرفتن از طراحي ورودي خانها درايران كه درانطباق با فرهنگمان بوده اند ميتوان خانههاي ايراني را به سوي هماهنگي هرچه بيشتر با زندگي امروزه هدايت كرد.