بهينه ترين تصوير مقاطع پيچيده، با روش برانبارش سطح پراش مشترك مبتني بر مدل

The most optimal picture complex sections, with A Model-based Approach to the Common-diffraction-surface Stack

اهميت اكتشافات منابع زيرزميني با توجه به پيچيدگي هاي زمين شناسي و شيب هاي متداخل و همچنين كيفيت پايين داده ها نياز به تصويرسازي هاي لرزه اي دقيق دارد. در روش برانبارش سطح بازتاب مشترك (CRS)، رخدادهاي لرزه اي در يك تحليل سرعت جامع و كلي، بهينه سازي و برانبارش مي شوند و تعداد گسسته اي از وقايع سهيم در يك نمونه برانبارش مورد بررسي قرار مي گيرند. اين روش در نواحي با ساختار پيچيده و با شيب-هاي متداخل، داراي ضعف هايي مي باشد، به نحوي كه موقعيت هاي تداخل شيب ها به طور كامل تصويرسازي نمي شوند و باعث ايجاد وقايع مصنوعي در كوچ پس از برانبارش مي گردد. از طرفي اعمال كوچ قبل از برانبارش بر روي داده هاي پيچيده نيازمند به استفاده از يك مدل سرعت دقيق مي باشد و به اين ترتيب بايد به كوچ پس از برانبارش اتكا نمود. حل مسئله تداخل شيب ها با به كارگيري محدوده پيوسته اي از شيب ها با ساده سازي عملگر برانبارش در فرايندي به نام برانبارش سطح پراش مشترك (CDS) امكان پذير است. در قياس با برانبارش سطح بازتاب مشترك، برانبارش سطح پراش مشترك، در ميان روش هاي مبتني بر داده براساس آناليز همدوسي بر روي داده هاي قبل از برانبارش به طور موفقيت آميزي به كار مي رود. از نقطه نظر كاهش زمان و هزينه محاسبات، روش برانبارش سطح پراش مشترك مبتني بر مدل در طراحي مقاطع برانبارش بهينه در تصويرسازي ناپيوستگي-ها به وسيله كوچ پس از برانبارش به كار مي رود. اين روش تنها نيازمند يك مدل سرعت نرم و با دقت پايين مي-باشد كه به اين ترتيب حساسيت كوچ به مدل سرعت دقيق كاهش مي يابد.