بررسي نوسانات و تغييرات تراز آب زيرزميني دشت كاشان طي چهار دهه ي اخير

واقع شدن دشت كاشان در منطقه اي خشك و مجاورت با كوير از يك طرف و كاهش نزولات جوي و خشكسالي‌هاي ساليان اخير از طرف ديگر بيانگر كم بودن و كمتر شدن منابع تغذيه كننده آبخوان مي‌باشد. تنها منبع آبي قابل استفاده در دشت كاشان آبهاي زيرزميني مي‌باشد كه براي كليه مصارف شرب، بهداشت، كشاورزي، صنعت و فضاي سبز از اين منابع استفاده مي‌شود. بهره برداري بي رويه از منابع آب زيرزميني باعث افت شديد سطح ايستابي و درنهايت خشك شدن آبخوان مي گردد. با توجه به اهميت موضوع، به بررسي نوسانات سطح آب زيرزميني دشت كاشان با در نظر گرفتن اطلاعات 49 حلقه چاه پيزومتري در سطح دشت در فاصله زماني 53 تا 93 بصورت بازه هاي 10 ساله پرداخته شد. پس از ورود داده ها به سيستم اطلاعات جغرافيايي(GIS)، با روش درون يابي كريجينگ ، نقشه خطوط هم افت سطح آب زيرزميني تهيه گرديد. هيدروگراف واحد دشت نيز از سال 69 تا 93 تهيه گرديد. نتايج نشان مي دهد طي مدت 24 سال 12.62 متر افت سطح آب و ميزان افت متوسط سالانه به حدود 52 سانتيمتر مي رسد. همچنين حداكثر افت در طي چهار دهه ي اخير در منطقه پل اتوبان قمصر و خزاق و بترتيب به ميزان حدود 74 و 51 متر مي‌باشد.