مهندسي مجدد منابع آبرساني بمنظور كاهش نرخ تمام شده آب مطالعه و پايلوت اجرايي تحليل خطوط رانش و خطوط انتقال آب فاروج – خراسان شمالي

هدررفت آب همواره درسامانه هاي توزيع آب شهري و روستايي وجود دارد، اين موضوع ازنظراقتصادي هزينه هاي كلاني را به شركت هاي ذينفع تحميل كرده كه سبب افزايش نرخ اوليه آب مي شود. بنابراين ضروري است جهت كاهش قيمت اوليه آب عوامل تاثيرگذار شناسايي و با كاهش هدر رفت آب نرخ اوليه آب نيز كاهش يابد. يكي از عوامل مهم هدر رفت آب در سامانه آبرساني عدم مطالعه توپوگرافي و مقايسه آن با فشار در گره ها است. نرخ آب بها به ميزان توليد آب وابسته است و يكي از اجزا اصلي آب به حساب نيامده، حجم آب توليد شده در يك سامانه آبرساني است كه مستقيماً به نحوه اجرا و شكل خط رانش وابسته است. در اين تحقيق سعي شده است سيستم هاي توزيع آب از نقطه توليد ، با تأكيد بر روش هاي مهندسي و كارشناسانه بررسي شده و برنامه كاهش هدررفت در منابع امكانسنجي گردد. در گام نخست نقشه توپوگرافي خطوط انتقال تهيه گرديد و نقاط پر خطر با تاكيد بر برگشت آب به منبع مورد بررسي قرار گرفت. در گام دوم تمامي داده ها بوسيله نرم افزار WATERGEMS تحليل شدند. پس از مطالعه گزارشات نرم افزار در گام سوم تمامي اشكال ها و معايب احتمالي به صورت ليست تهيه شده و اقدام لازم جهت برطرف كردن ايرادها انجام شد و در گام نهايي عوامل اصلي قيمت تمام شده آب كه همانا هزينه انرژي، حجم توليدي آب و هزينه بهره برداري در دوره هاي مشابه مقايسه شدند.