بررسي اثر چند قارچكش عليه پوسيدگي ريشه و پژمردگي فوزاريومي گلرنگ به روش ضدعفوني بذر

پوسيدگي ريشه و زردي و پژمردگي فوزاريومي گلرنگ با عامل Fusarium oxysporum كه قارچي خاكزي بوده و بصورت كلاميدوسپور در بقاياي گياهي موجود در خاك و در بذر بقا مي يابد، در صورت شيوع ميتواند بسيار خسارت زا باشد. اين تحقيق به منظور بررسي اثر تعدادي از سموم قارچكش رايج و موجود در كشور در كنترل اين بيماري و انتخاب و ثعيين موثرترين سم قارچكش در مراحل اوليه رشد گياه صورت گرفت. بدين منظور بذور گلرنگ با قارچكشهاي مورد نظر پوشش داده شده و در بستر آلوده سازي شده با قارچ عامل بيماري كشت شدند. اين آزمايش در مزرعه در قالب طرح بلوكهاي تصادفي و در گلخانه در قالب طرح كاملا تصادفي در سه تكرار و در دو سال متوالي انجام گرفت. نتايج حاصل از تجزية واريانس در آزمون گلخانه‌اي و مزرعه‌اي نشان داد كه بين ميانگين تيمارها با شاهد آلوده اختلاف معني‌دار وجود دارد. مقايسة ميانگينها به روش LSD نشان داد كه سموم بكار رفته از نظر ميزان تاثير در كنترل بيماري در 4 گروه قرار مي‌گيرند. به اين ترتيب سموم كاربندازيم، بنوميل و مانكوزب (گروه C) بيشترين كنترل را بر روي بيماري اعمال كردند و پس از آن به ترتيب سموم كربوكسين تيرام(گروه BC ) وكاپتان(گروه B ) قرار گرفتند. ضمن آنكه تيمار همة اين سموم با شاهد آلودة بدون سم(گروه A ) داراي اختلاف معني دار مي‌باشند.