پتانسيل تجمع نيترات در بخش هاي مختلف هويج و زردك

به دليلاثرات سوءنيتراتبر سلامتيانسان،امروزهتوجهزياديبه ميزانتجمعنيتراتدرسبزي ها مي شود لذا در اين پژوهش به ميزان تجمع نيترات در بخش هاي مختلف هويج و زردك در دو گروه وزني پرداخته شده است تا بخش هايي كه داراي نيترات كمتر و سلامت بيشتر هستند مشخص شود.اين آزمايش به صورت فاكتوريل شامل دو فاكتور وزن در دو سطح: بيشتر و كمتر از 70 گرم و موقعيت طولي نمونه در سه سطح: بخش نزد پاهنگ (نزديك طوقه)، بخش ميانه و دور از پاهنگ (دور از طوقه يا نوك ريشه)، در سه تكرار براي هر كدام از دو محصول هويج و زردك انجام گرفت.هويج هاي بزرگتر و سنگين تر با بيش از 70 گرم وزن، به طور معني داري نيتروژن بيشتري نسبت به هويج هاي كوچك داشتند. همچنين از طوقه به سمت نوك ريشه هويج از ميزان نيتروژن كل كاسته شد به طوريكه كمترين ميزان نيتروژن در قسمت دور از پاهنگ (نوك هويج) وجود داشت. بخش نزد پاهنگ زردك به طور معني داري بيشتر از ساير قسمت هاداراي نيتروژن بوده است و به ترتيب بخش ميانه و دور از پاهنگ به طور معني داري كمترين ميزان نيتروژن را داشتند. اثر متقابل وزن و موقعيت بافت بر ميزان تجمع نيترات در هويج از نظر آماري معني دار شد به طوريكه كمترين ميزان نيترات مربوط به نمونه هاي نزد پاهنگ در هويج هاي درشت (وزن بيشتر از 70 گرم) بود.