ابعاد حقوقي جايگاه بازار سرمايه در ترويج فرهنگ خيرخواهي

اين مقاله با استفاده از روش توصيفي-تحليلي در پي بيان نوآوري ها و تبيين و تحليل قواعد حقوقي جهت ترويج استفاده از ظرفيت بازار سرمايه در امور خير است. بازار سرمايه حداقل از طريق چهار ابزار مهم «اوراق قرض الحسنه»، «وقف اوراق بهادار»، «اوراق وقف» و «صندوق نيكوكاري» مي‌تواند نقشي اساسي در ترويج فرهنگ خيرخواهي داشته باشد. در بازار سرمايه با تصويب «دستورالعمل انتشار اوراق قرض‌الحسنه» در تاريخ 17/10/1390، زمينه استفاده از عقد قرض به منظور انتشار اوراق بهادار جهت انجام طرح‌هاي عام‌المنفعه و امور خيريه فراهم گرديده است. از ديگر نمودهاي بارز فرهنگ خيرخواهي، ترويج «وقف» به عنوان يك نهاد فقهي–حقوقي است تا مسلمانان از اين طريق منافع اموال خود را با انگيزه خيرخواهانه تسبيل ‌نمايند. وقف در بازار سرمايه با دو ابزار «وقف اوراق بهادار» و «انتشار اوراق وقف» قابل تحقق است. «وقف اوراق بهادار» به دليل محدوديت‌هاي ناشي از حبس عين تاكنون در بازار سرمايه كشورمان مورد توجه جدي قرار نگرفته است. بر عكس استفاده از «اوراق وقف» با محدوديت‌هاي موضوع «وقف اوراق بهادار» مواجه نيست و با تصويب بند 45 ماده واحده قانون بودجه سال 1392 براي اولين بار امكان قانوني انتشار «اوراق وقف» در كشورمان فراهم شد و اين اوراق تحت نظارت بانك مركزي منتشر گرديدند. از ديگر روش‌هاي ترويج خيرخواهي در بازار سرمايه، تاسيس صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري نيكوكاري است. هدف از تشكيل اين صندوق‌ها، جمع‌آوري سرمايه از اشخاص نيكوكار و تشكيل سبدي از دارايي‌ها و مديريت اين سبد به منظور كسب منافع و سپس صرف اين منافع در امور نيكوكارانه است.