وقف حقوق مادي ناشي از مالكيت فكري در امور خيريه

ميل به احسان و نيكوكاري و انگيزه جاودانه زيستن سبب مي گردد كه انسانها همواره نسبت به انتقال سرمايه و دارايي خويش به افراد ويا در امور خيريه اقدام كنند در پاسخ به اين ميل و انگيزه انساني قانونگذاران در نظامهاي مختلف حقوقي قالبهاي حقوقي ويژه اي را وضع نموده اند. از طرفي تحولات زندگي كنوني ،حقوقي را به رسميت شناخته است كه قابل مبادله با پول و داراي ارزش اقتصادي و داخل در مفهوم مال و دارايي مي باشند در خصوص امكان بخشش حقوق مادي ناشي از مالكيت معنوي در امور خيريه در قالب عقود اصلي و خاص آن خصوصا وقف و هبه چالشهاي جدي وجود دارد. هر چند كه عده اي از حقوق دانان با تفسير مقررات قانون مدني در صدد ارائه راهكار برآمده اند وليكن واقعيت امر عدم سازگاري مقررات هبه و وقف با حقوق نوپاي مالكيت معنوي مي باشد و در اين خصوص قانونگذار مي بايست با در نظر گرفتن موازين فقهي از باب مسائل مستحدثه نسبت به تغيير مواد قانوني مرتبط اقدام نمايد تا امكان انتقال غير معوض حقوق ارزشمند مادي ناشي از مالكيتهاي معنوي در راه خيريه در قالب اين عقود ميسر گردد.