بررسي نقش سرمايه اجتماعي بر مشاركت گروهي جوانان در فعاليت‌هاي جمعيت هلال‌احمر (مطالعه موردي: جوانان 15-29 ساله شهر تهران)

هدف اين مقاله بررسي رابطه سرمايه اجتماعي و ميزان مشاركت گروهي جوانان در فعاليت هاي جمعيت هلال احمر است. روش پژوهش پيمايش است. جامعه آماري در اين پژوهش جوانان 15-29 ساله شهر تهران در سال 1395 است. حجم نمونه 200 نفر مي باشد. شيوه‏ نمونه‏گيري براي دسترسي به نمونه‏هاي مورد مطالعه نمونه گيري تصادفي چندمرحله اي است. ابزار تحقيق جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه است. جهت سنجش ميزان مشاركت گروهي جوانان 15-29 ساله شهر تهران در فعاليت هاي جمعيت هلال احمر 10 گويه در قالب طيف 5 درجه اي ليكرت از كاملاً موافق، موافق، بي نظر، مخالف و كاملاً مخالف قابل تنظيم است. جهت سنجش سرمايه اجتماعي پرسشنامه محقق ساخته شامل 19 گويه و دو بعد؛ اعتماد اجتماعي و پيوند اجتماعي است. اعتبار صوري و محتوايي پرسشنامه‏ها با استفاده از نظر متخصصين (خبرگان) بررسي شده است. مقدار ضريب آلفاي كرونباخ نيز براي تك‏تك متغيرها بيش از 7/ 0 است و در نتيجه پايايي پرسشنامه مورد تأييد مي باشد. جهت تحليل داده‏ها ازآزمون t-استيودنت تك نمونه‏اي، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون دو متغيره در سطح معناداري كمتر از 05/ 0، با كاربرد نرم افزار spss19 استفاده مي شود. نتايج نشان مي دهند، ميانگين متغير مشاركت گروهي در فعاليت هاي جمعيت هلال احمر و ابعاد متغير سرمايه اجتماعي كمتر از ميانگين مفروض (3) است و اين بيانگر اين است كه متغيرهاي مذكور در جامعه مورد مطالعه از وضعيت مطلوبي برخوردار نيستند. همچنين نتايج نشان مي دهند، تعلق اجتماعي و اعتماد اجتماعي با ضريب رگرسيون 721 /0 و 284 /0 به ترتيب بيشترين سهم را در تبيين تغييرات مشاركت گروهي جوانان 15-29 ساله شهر تهران در فعاليت هاي جمعيت هلال احمر دارند.