تحليل روش هاي سنجش عملكرد نيروي داوطلب در سازمان هاي مردم نهاد

با نگاهي گذرا به تحولات و جريان هايي كه منجر به حضور افراد، سازمان ها و تشكل هاي غيردولتي در صحنه هاي متعدد داوطلبانه شده است، مي توان دريافت كه حضور داوطلبانه با رويكرد بشردوستي و خيرخواهي سهم چشمگيري در توسعه ي فعاليت هاي اجتماعي داشته است. از اينرو مؤسسات نيازمند سيستم مديريت اثربخش و كارآمد در امر جذب، نگهداشت، انگيزش و ارزيابي نيروي داوطلب، مي باشند. عملكرد نيروي داوطلب به صورت مشخص، مانند نيروي كار ساير سازمان ها، قابل ارزيابي و سنجش مي باشد كه در دو جنبه اقتصادي و اجتماعي ارزش نيروي داوطلب، نيازمند شاخص هاي سنجش مي باشد. با توجه به اينكه امروزه در سنجش واقعي و مطمئن از برگشت سود در سرمايه گذاري هاي انجام شده در مديريت نيروي داوطلب و تصميم گيري درباره استراتژي هاي مديريت نيروي داوطلب دچار چالش هستيم، وجود الگوي موفق براي سنجش فعاليت هاي داوطلبانه افراد، يك امر ضروري براي جوامع به حساب مي آيد. در اين مقاله ابتدا جايگاه نيروي داوطلب و بيان ارزش اقتصادي و اجتماعي حضور آنها در جامعه، عملكرد و نفش داوطلبان در پيشرفت كشورها بررسي شده و پس از معرفي الگوهاي رايج ارزيابي عملكرد، و روش هاي بكار گرفته شده در مديريت نيروي داوطلب در سطح جهاني، به تحليل وضعيت موجود، كاستي ها و در نهايت ارائه پيشنهاداتي پرداخته شده است.