تحليلي بر مباني قرآني حقوق بشر اسلامي در انديشه فلسفي علامه جعفري(ره)

انديشه حقوق بشر بر تصور ويژه اي از انسان و جامعه انساني استوار است و از ديدگاه هاي خاصي نسبت به هستي، معرفت و حقوق مايه مي گيرد. علامه محمدتقي جعفري (ره) از جمله انديشمندان و فيلسوفان معاصر است كه با بهره گيري از آموزه هاي قرآني و ذيل بحث فلسفه حقوق بشر به ذكر مباني حقوق بشر اسلامي پرداخته و توجه بدان ها را زمينه اي مطلوب براي ساختن جامعه قرآني دانسته است . مهم ترين مباني قرآني حقوق بشر اسلامي در انديشه وي عبارت از مباني انسان شناختي ، هستي شناختي ، حقوق شناختي و معرفت شناختي است. از ديدگاه آن حكيم فرزانه براي دست يابي به حيات معقول التفات حقيقي و عملي به مباني مذكور لازم و ضروري است و نيز معتقد است كه قرآن براي انسان كرامت ذاتي قائل است و حق كرامت انساني مبناي رسيدن به حيات معقول و توجه به تحقق مباني فوق است و براي سامان بخشي به زندگي انساني بر حقوق طبيعي و انساني وي تأكيد مي شود . سعي نگارنده در اين مقاله آن است كه با ذكر مباني قرآني حقوق بشر اسلامي ، به تحليل و بررسي آن ها در تفكر و بينش فلسفي علامه جعفري (ره) بپردازد و از اهميت توجه بدان ها در رشد انسان و جامعه مطلوب انساني با تأكيد بر انديشه هاي آن شريعه خِرد و دانشمند فرهيخته پرده بردارد.