بررسي رابطۀ معرفت شناختي هنر و اخلاق از ديدگاه محمّدتقي جعفري

از رابطه ي ميان هنر و اخلاق در فلسفه بسيار بحث شده است. در معرفت شناسي نيز چگونگي رابطه ي ميان آن دو بررسي مي شود. محمدتقي جعفري از متفكران مسلماني است كه در نوشته هايش مباحثي را در اين باره طرح كرده است. در اين مقاله مي خواهيم به اين پرسش پاسخ دهيم كه رابطه ي معرفت شناختي هنر و اخلاق از ديدگاه جعفري چگونه است؟ به نظر مي رسد كه، از ديدگاه وي، آن چه هنر و اخلاق را از لحاظ معرفت شناختي به يكديگر پيوند مي-دهد، معرفت شهودي است. ما در اين مقاله با روش توصيفي- تحليلي به بررسي اين امر خواهيم پرداخت و خواهيم كوشيد تا معرفي تحليلي و روشمندي از ديدگاه جعفري درباره ي موضوع مقاله به دست دهيم. در اين راستا، ابتدا به بيان كلي ديدگاه جعفري درباره ي معرفت شناسي مي پردازيم؛ سپس، به بررسي رابطه ي معرفت شناختي هنر و اخلاق، از ديدگاه وي، خواهيم پرداخت. نتيجه ي احتمالي اين مقاله اين خواهد بود كه، از ديدگاه جعفري، معرفت هنري و معرفت اخلاقي، هر دو، معرفتي شهودي اند، به طوري كه معرفت هنري، در واقع، حاصل شهود زيبايي محسوس است و معرفت اخلاقي، در طول آن و در مرتبه اي بالاتر، حاصل شهود زيبايي معقول است.