امكان سنجي‌فقهي‌قراردادهاي‌مشتقه‌آب‌و‌هوا‌با‌استفاده‌از‌ روش‌ تحقيق‌ ‌ اجتهاد‌چند‌مرحله اي

در حال حاضر، صنعت كشاورزي كه از آن بعنوان يك صنعت مادر ياد مي شود، با ريسك هاي متعددي روبرو مي باشد و اين امر سبب كاهش تمايل سرمايه گذاران به سرمايه گذاري در اين صنعت گرديده است. برخي از اين ريسك ها از جمله ريسك بلاياي طبيعي، ريسك هاي خاص اين صنعت محسوب مي شود. كشورهاي توسعه يافته به منظور پوشش ريسك مذكور از ابزارهاي گوناگوني از جمله ابزار مشتقه آب و هوا استفاده ميكنند. ابزار مشتقه آب و هوا همانند ساير ابزارهاي مشتقه كه در بازارهاي مالي مورد استفاده قرار ميگيرند، بر مبناي دارايي پايه خود ارزشگذاري شده با اين تفاوت كه دارايي پايه آن را شاخص دما، بارش باران، بارش برف و ... تشكيل ميدهد. اين پژو هش ضمن مرور ما هيت قرارداد هاي مشتقه آب و هوا به امكان سنجي فقهي براي اجراي ابزار هاي مذكور پرداخته است. روش تحقيق به كار گرفته شده در اين خصوص نيز روش تحقيق اجنهاد چند مرحله اي مي باشد. براساس نتايج اين پژوهش استفاده از اين ابزار ها به شكلي كه در بازار هاي متعارف معامله مي شود به دليل ماليت نداشتن دارايي پايه و همچنين عدم رعايت اصل اكل مال به باطل و شبهه عدم رعايت اصل ممنوعيت ضرر منطبق با مباني فقه اماميه نمي باشد. درعين حال امكان رفع ايرادات و طراحي ابزار منطبق با فق ه اماميه دور از ذهن نيست.