بررسي كالوس زايي و مقايسه ميزان كاتچين و كافئين در برگ و بافت كالوس چاي

برگ گياه چاي (Camelliasinensis (L.) Kuntze ) به واسطه تركيبات پلي فنلي با اثرات آنتي اكسيداني از گياهان دارويي ارزشمند به حساب مي آيد. هدف از پژوهش حاضر، انتخاب محيط كشت مناسب جهت كالوس زايي چاي و در نهايت ارزيابي و مقايسه ميزان تركيبات كاتچين و كافئين آن مورد توجه مي باشد . آزمايش كالوس زايي به طور ميانگين با سه تكرار در محيط هاي كشت MS, SH, WPM اجرا شد. اندازه و وزن هاي تر و خشك كالوس پس از يك ماه مورد بررسي قرار گرفتند و در نهايت تركيبات EGCGو كافئين در محيط كشت هاي پايه و همچنين در بافت هاي مختلف گياه با استفاده از دستگاه HPLC شركت داروسازي گياه اسانس گرگان در سال 96 تعيين مقدار شدند. نتايج نشان داد كه پس از كشت مقادير لازم از كالوس در شرايط بهينه رشد، بيشترين اندازه ي كالوس مربوط به محيط كشت WPM بوده است. نتايج در سه محيط كشت پايه نشان داد كه حداكثر تركيبات EGCG و كافئين به ترتيب (0.072 و 0.84 ميلي گرم بر گرم وزن خشك) مربوط به محيط كشت SH مي باشد و همچنين نتايج آناليز تركيبات در بافت هاي مختلف گياه بيانگر آنست كه برگ هاي جوان نسبت به برگ هاي پير مقادير بالاتري از تركيبات را دارا مي باشند و مقادير بالاتري از تركيب EGCG(با ميانگين 37.34 ميلي گرم بر گرم وزن خشك) از آن گزارش مي-گردد. بافت كالوس نيز از كافئين بالاتري (با ميانگين 1.07 ميلي گرم بر گرم وزن خشك) نسبت به EGCGبرخوردار بوده است. به نظر مي رسد اين تحقيق بتواند به اهداف استخراج تركيبات مؤثره در كشت بافت گياه نزديك شود.