بررسي تاثير سطوح مختلف عصاره آبي خشخاش بر جوانه زني و رشد اوليه گياهان دارويي چاي ترش و پنيرك

تيمار بذور باعث ايجاد مقاومت به تنش هاي محيطي از جمله خشكي و شوري مي شود. استفاده از برخي مواد گياهي فرآوري شده به عنوان ضايعات در محصولات كشاورزي مي تواند جايگزين مناسبي به عنوان كودها و يا سموم آلي قرار گيرد كه در توسعه و تجارت محصولات نيز حائز اهميت فراواني مي باشد. اين تحقيق به منظور بررسي اثر دوره‌هاي زماني براي اعمال پرايمينگ بذور گياه دارويي ختمي توسط عصاره آبي شيرابه خشخاش و سطوح مختلف تنش شوري بصورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي در 4 تكرار در آزمايشگاه تحقيقات گياهان دارويي دانشگاه تربت حيدريه در سال 1395 انجام شد. فاكتورها شامل سه زمان مختلف پرايمينگ بذور با محلول آبي شيرابه خشخاش ( 12، 24 و 36 ساعت) و 5 سطح مختلف شوري با استفاده از نمك كلرور سديم (شامل آب مقطر(شاهد)،3-،6-،9- بار) بود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه اثر طول دوره پيش تيمار بر تمامي صفات مورد بررسي در اين آزمايش در سطح يك درصد معني‌دار بود. تأثير سطوح مختلف شوري در سطح يك درصد در تمام صفات مورد مطالعه در اين آزمايش معني‌دار بود. درصد بذور جوانه‌زده و ساير صفات اندازه‌گيري شده در عصاره آبي خشخاش بطور معني‌داري با تيمار شاهد اختلاف داشتند. بنابراين مي توان توصيه نمود براي توليد گياه دارويي ختمي مي توان جهت افزايش درصد و قدرت جوانه زني و همچنين رشد اوليه آن از پيش تيمار بذور با عصاره آبي خشخاش استفاده نمود و در كاهش ضايعات و حفظ محيط زيست نيز كمك شايان ذكري نمود.