بررسي و معرفي استفاده هاي دارويي گياه حنا(Lawsonia inermis)

حنا (Lawsonia inermis) گياهي از تيره Lythraceae، انتشار عمومي اين گياه در مناطق حاره آفريقا از جمله مصر، در آسيا هندوستان و سيلان بوده است. در مناطق جنوبي ايران در استان‌هاي كرمان، هرمزگان و سيستان و بلوچستان كشت مي‌شود. برگ حنا حاوي ماده‌اي رنگي به نام لاوسون است، كه از آن در توليد رنگ هاي نارنجي، قرمز و قهوه اي استفاده مي شود. علاوه برآن حنا داراي مانيتول و موسيلاژ است، وجود موسيلاژ باعث مي‌گردد كه برگ حنا به سهولت با آب به صورت خمير درآيد. حنا به صورت موضعي در درمان بيماري هاي پوستي به ويژه در قارچ‌هاي عامل كچلي، تخفيف دردهاي روماتيسمي و همچنين بعنوان رنگ كننده پوست و مو كاربرد دارد. جوشانده برگ حنا قابض است و به عنوان دهان شويه به كار مي‌رود. لاوسون به عنوان ماده رنگي كه از حنا به دست مي‌آيد در فرآورده‌هاي آرايشي در دنيا كاربرد وسيعي دارد. با توجه به استعداد نوليد گياه حنا در كشور توجه بيشتر مسئولين و محققين را مي طلبد.