ارتباط بين جهتگيري مذهبي و سبكهاي مقابله با استرس در زنان بي سرپرست

هدف از انجام اين پژوهش بررسي ارتباط بين جهت‌گيري مذهبي با سبك‌هاي مقابله با استرس در بين زنان بي سرپرست بود. 111 نفر از زنان بي سرپرست شهرستان شهركرد به صورت نمونه گيري در دسترس با همكاري اداره كل كميته امداد امام خميني استان چهارمحال و بختياري، پرسشنامه هاي جهت‌گيري مذهبي (آلپورت، 1986) با 21 سؤال و ضريب آلفاي كرونباخ 69/ 0 = α و سبك هاي مقابله با استرس (فولكمن و لازاروس، 1984) با 66 سؤال و ضريب آلفاي كرونباخ 76/ 0 = α را تكميل كردند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون‌هاي كالموگروف-اسميرنوف تك نمونه‌اي، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه (همزمان) استفاده شد. يافته‌هاي حاصل از تحليل داده‌هاي پژوهش نشان داد كه 29.8% از مجموع واريانس متغير سبك مقابله مسئله محور و 49.2% از مجموع واريانس سبك مقابله هيجاني محور توسط متغيرهاي جهت‌گيري‌هاي مذهبي دروني و بيروني تبيين مي‌شود. درمجموع مي‌توان نتيجه گرفت كه ايمان راستين به خدا در زنان بي سرپرستي كه داراي جهت‌گيري مذهبي دروني، احساسي را در فرد پديـد مي‌آورد كه براثر آن از اتهام‌ها و حوادث احتمالي غيرقابل‌مهار نمي‌هراسد و با راهبرد مسئله محور در برابر استرس مقابله مي‌كند.