افسردگي و سايكوز پس از زايمان:تشخيص و پيشگيري

توجه ويژه روانشناسان به اختلالات رواني پس از زايمان باعث گرديد كه مطالعات بسياري در اين زمينه به وجود آيد.در اين مقاله سعي شده به بررسي اجمالي پژوهش هاي انجام شده در اختلال افسردگي و سايكوز پس از زايمان پرداخته شود. افسردگي و سايكوز پس از زايمان اختلالات ناتوان كننده رواني - اجتماعي هستند، كه ممكن است طي 4 هفته اول تا 6 ماه پس از زايمان آغاز گردند. اين اختلالات اثرات ناخوشايند بر مادر،كودك و خانواده داشته و تهديدي جدي بر امنيت و سلامت مادر و نوزاد و نظام خانواده مي گذارد. تشخيص سريع و افتراق اين اختلال از غم پس از زايمان يكي از وظايف گروه درمان محسوب مي شود. در ايـن مقالـه شناسايي و فاكتورهاي خطر ابتلاي مادر به افسردگي و سايكوز پس از زايمان بطور اجمالي توصيف شد ه است، و به بررسي پژوهش هاي انجام شده در اختلال افسردگي و سايكوز پس از زايمان پرداخته شد. و مداخلات يشگيرانه مـورد بحث قرار گرفته است.اگرچه علل افسردگي پس از زايمان به طور كامل شناخته نشده است با اين حال، طيف وسيعي از عوامل خطر مورد شناسايي قرار گرفته اند.بطور كلي عوامل اصلي افسردگي پس از زايمان را مي توان به سه دسته زيستي ،رواني و اجتماعي تقسيم بندي كرد.كه هر كدام بر يكديگر تاثير مي گذارد.نتيجه گيري:با كمي دقت در تحقيقات در دو دهه گذشته و با توجه به تغيير وضعيت اجتماعي شيوع افسردگي پس از زايمان نسبتا يكسان بوده است.اين مسئله بيانگر اين مطلب بوده است كه تغيير وضعيت اجتماعي ،افراد و شرايط مربوط به حاملگي و زايمان هيچكدام به تنهايي نمي تواند عامل مستعد كننده افسردگي پس از زايمان تلقي شود و به احتمال زياد تلفيقي از عوامل زيستي و رواني – اجتماعي نتيجه نهايي را در بروز افسردگي پس از زايمان مشخص خواهد كرد.