بررسي روابط متقابل شهر و روستا و نقش آن در توسعه روستايي (مطالعه موردي: روستاهاي شهرستان زابل)

روابط متقابل و پيوند ميان شهرها و نواحي روستايي به طور گستره اي به عنوان عامل اصلي در فرايند توسعه اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي مطرح مي باشد. نحوه و دامنه ي روابط موجود ميان شهر و روستا به صورت هاي گوناگون بر شكل پذيري، رشد و توسعه ي سكونتگاه هاي روستايي و همچنين بر روابط دروني و بيروني آنها اثر مي گذارد. لذا به منظور درك فرايند توسعه روستاهاي پيرامون شهر زابل و پيدايش راه حل هاي مناسب جهت برقراري يك روند توسعه متعادل در منطقه، بررسي ميزان توسعه اين روستاها بر اساس فاصله آنها از شهر ضروري به نظر مي رسد. بر اين اساس هدف اين تحقيق بررسي تاثير روابط و مناسبات شهر زابل با روستاهاي پيرامون بر سطح توسعه يافتگي اين روستاها مي باشد. روش تحقيق توصيفي - تحليلي با استفاده از پرسشنامه بود. جامعه آماري كليه اهالي روستاهاي پيرامون شهر زابل بود كه ۲۰۰ خانوار از روستاهاي منتخب بعنوان نمونه آماري انتخاب شدند. نتايج نشان داد بين تاثير شعاع اثرگذاري شهر زابل بر توسعه روستاهاي پيرامون تفاوت معناداري وجود دارد. يعني فاصله با شهر از عوامل موثر در توسعه روستاها مي باشد و روستاهايي كه در فاصله نزديكتري به شهر زابل قرار دارند از سطح توسعه يافتگي بالاتري برخوردار هستند و با افزايش شعاع اثرگذاري شهر زابل، سطح توسعه اين روستاها كاهش مي يابد. بر اين اساس بهبود و تقويت سيستم شبكه هاي ارتباطي جهت تقويت پيوندهاي روستا- شهري پيشنهاد ميگردد.