جايگاه باستان شناسي در ماشين پيشرفت قرن ٢١

تلاش هاي انجام شده در زمينه پيشرفت علوم بعد از دهه ي ١٩٦٠ميلادي،‏ منجر به استفاده از علوم ميان رشته اي و كاربردي در علوم انساني گرديد. كه رشته باستان شناسي در ايران زير مجموعه رشته علوم انساني به حساب مي آيد. البته از چند سال پيش دانشكده هاي هنر نيز اقدام به راه اندازي رشته باستان شناسي در مقطع كارداني كردند، در دنياي امروز باستان شناسي علمي جاافتاده است كه زير بناي محكمي دارد و ارتباط تنگاتنگي با مباحث حوزه هاي علوم انساني هم چون جامعه شناسي، علوم اجتماعي، انسان شناسي، هم چنين ارتباط آن با ساير علوم هم چون زمين شناسي، فيزيك، شيمي، زيست شناسي و ... اين بدين معني است؛ به كمك باستان شناسي ارزش هاي فرهنگي كه يكي از ملزومات مهم براي هر نوع پيشرفت مي باشد، مي توان توسعه داد. در گذشته اي نه چندان دور، جامعه ما چنين ديدگاهي نسبت به باستان شناسي نداشت. در واقع مردم باستان شناس را با عتيقه فروش يا عتيقه جمع كن يكي مي دانستند. اما در حقيقت باستان شناس يك تاجر يا عتيقه جمع كن نيست. بلكه يك محقق است؛ محققي كه شواهد لازم را براي تحقيقات خود از طريق بررسي، پژوهش و كاوش در نقاط مختلف جهان كه روزي محل تردد، سكونت يا هر نوع فعاليت انساني بوده است، به دست مي آورد سعي دارد تا گذشته را براساس يافته هاي خود بازسازي كنند. در واقع روشن كردن گذشته هر جامعه از نظر فرهنگي، اجتماعي، سياسي بدون مراجعه به نظر باستان شناس غير ممكن است.