تبيين جايگاه سرمايه هاي آيكونوگرافيك در توسعه و پيشرفت ايران

هر كشوري براي پيشبرد منافع ملي و رسيدن به هدف هاي متعالي در سطوح مختلف، نيازمند داشتن امكانات و سرمايه هاي موجود در زمينه هاي گوناگون است. سرمايه هاي مادي و نيز سرمايه هاي معنوي(سرمايه هاي آيكونوگرافيك) در افزايش قدرت ملي كشورها و پيشرفت آنها در سطح منطقه اي و جهاني، نقش آفرين هستند، در اين ميان، كاركرد سرمايه هاي معنوي در توسعه و پيشرفت جوامع به علت پايداري و اثر بخشي آنها، شايان توجه است. كشور ايران با تاريخ طولاني و فراز و نشيب خودش، از موقعيت جغرافيايي و استراتژيكي خاصي برخوردار است كه امكان توسعه و پيشرفت كشور را فراهم ساخته است ولي آنچه مي تواند موقعيت و وزن ژئوپوليتيكي ايران را در سطح منطقه اي و جهاني ارتقاء دهد، استفاده از سرمايه هاي معنوي اين كشور در كنار عوامل مادي آن است. توجه به تاريخ درخشان اين سرزمين و مولفه هاي علمي، فرهنگي،ايراني-اسلامي و... اين نكته را ضروري مي سازد كه ايران بايد پيش از پيش از قدرت آيكونوگرافيك خودش، در راستاي توسعه و پيشرفت، قدم بر دارد. با توجه به چنين مسئله اي، مقاله حاضر با روش توصيفي-تحليلي، به دنبال بررسي و شناسايي سرمايه هاي موثر آيكونوگرافيك در اعتلاء و پيشرفت ايران است و اينكه جايگاه اين عوامل در اين راستا،به چه ميزان اثر بخش و راهگشا است.يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه لزوم توجه و استفاده از سرمايه هاي آيكونوگرافيك، بسترساز توسعه ايران در عرصه داخلي و هم خارجي خواهد بود.