فرهنگ سازي به جاي فرسنگ سازي در جامعه

فرهنگ به عنوان بنياد اجتماع و هدف والاي حركت هاي انساني، نماد انسانيت است. با اين همه، تنها زماني مي توان گفت كه فرهنگ، امري مثبت و سازنده و هدف والايي است كه داراي ويژگي هايي باشد كه از مهم ترين آن ها، بستر مناسب بودن براي تعالي و تكامل همه انسان ها باشد. گرچه فرهنگ موضوعي شناختي و ذهني است و همانند امور مادي و يا عيني به راحتي نمي توان آن را دستكاري كرده و يا تغيير داد. اما فقدان و يا ضعف مديريت در اين حوزه مي تواند به نوعي به از هم گسيختگي فرهنگي منجرشود. در اين صورت، نهادهاي متولي فرهنگ و جامعه دچار نوعي روزمرگي مي شوند. نتيجه طبيعي چنين وضيعتي، تعارض در عرصه فرهنگي كشور و بحران فرسنگ سازي اجتماعي است. فرهنگ براي انسان ها مسئله اي بسيار مهم است چرا كه خداوند انسان را موجودي مقلد آفريده است كه همواره سعي مي كند از ديگران تجربه و دانش كسب كند و آن ها را به نسل هاي بعد از خود نيز انتقال دهد. يكي از راه هايي كه مي تواند انسان را گمراه كند نيز همين فرسنگ سازي است به همين دليل قرآن همواره انسان را هشدار مي دهد كه فاصله ي فرهنگي نداشته باشد.