تحليل روند و پهنه‌بندي پارامترهاي كيفي منابع آب سطحي دشت نيشابور

آگاهي از تغييرات دبي رودخانه و به دنبال آن تغييرات پارامترهاي كيفيت آب آن مي‌تواند كمك شاياني به مديريت و برنامه‌ريزي منابع آب نمايد. با توجه به اهميت منابع آب سطحي براي مصارف مختلف در دشت نيشابور، ضروري است تا درك صحيحي از كيفيت اين منابع و شناخت عوامل تأثيرگذار بر آن صورت گيرد. آزمون ناپارامتري من كندال، يكي از روش‌هايي است كه براي بررسي روند تغييرات در يك سري زماني مورداستفاده قرار مي‌گيرد. در اين تحقيق آزمون من كندال براي تعيين روند به كار گرفته‌شده است. جهت بررسي روند در اين دشت از اطلاعات 29 ساله (1393-1365) چهار ايستگاه هيدرومتري مجموعه دورود، طاغون، ديزباد و اريه استفاده گرديد. تهيه نقشه‌هاي پراكندگي و ادغام آن‌ها توسط روش‌هاي آمار فضايي و سيستم‌هاي اطلاعات جغرافيايي (GIS) در گرايش‌هاي مختلف جغرافيا نقش ويژه‌اي يافته و روش كريجينگ ازجمله مدل‌هاي پرطرفدار در اين زمينه مي‌باشد. ازآنجايي‌كه اين روش تفاوت‌هاي عمده‌اي با ساير روش‌ها دارد؛ بنابراين در اين مقاله مدل كريجينگ در درون‌يابي مورداستفاده قرارگرفته است. جهت پهنه‌بندي پارامترهاي كيفي از اطلاعات كيفي سال 1385 كه شامل 9 ايستگاه بوده استفاده گرديده است. نتايج روند يابي پارامترهاي كيفي آب با استفاده از آزمون ناپارامتريك من كندال نشان داد كه ايستگاه‌هاي طاغون و اريه نسبت به ايستگاه‌هاي ديزباد و مجموعه دورود داراي روند بيشتري بوده و پارامترهاي كيفي آن‌ها تغييرات بيشتري داشته است. همچنين نتايج پهنه‌بندي پارامترهاي كيفي دشت نشان داد غير از پارامتر بيكربنات در باقي پارامترها قسمت‌هاي شرق و شمال شرق دشت داراي وضعيت مطلوب‌تري به لحاظ پارامترهاي كيفي بوده و قسمت‌هاي شرق و جنوب شرقي ازلحاظ پارامترهاي كيفي وضعيت نامطلوب‌تري داشته‌اند.