بررسي روند تغييرات كيفي منابع آب زيرزميني دشت سيف‌آباد ـ لاغر

آب‌هاي زيرزميني بزرگ‌ترين ذخيره قابل‌دسترس آب شيرين را در مناطق خشك و نيمه¬خشك تشكيل مي‌دهند و از مهم‌ترين منابع آب مورداستفاده در كشاورزي به شمار مي‌روند. امروزه با توجه به افت كيفي آب‌هاي زيرزميني پايش كيفي اين آب‌ها نقش بسيار مهمي در برنامه‌هاي مديريتي منابع آب دارد. پارامترهاي اقليمي در مقياس زمان و مكان به دلايل زيادي تغيير مي‌كنند كه بايد نحوه تغييرات آن‌ها بر اساس مشاهدات و با بهره‌گيري از روش‌هاي آماري تعيين شود. منطقه موردمطالعه در اين تحقيق دشت سيف‌آباد- لاغر مي‌باشد كه از دشت‌هاي جنوبي استان فارس مي‌باشد كه با كاهش شديد كيفيت منابع آب زيرزميني روبرو مي‌باشد. در اين تحقيق جهت بررسي تغييرات پارامترهاي كيفي اين منطقه از آزمون نا پارامتري من كندال استفاده گرديده و جهت بررسي روند از داده‌هاي كيفي 8 ساله 6 حلقه چاه بين سال‌هاي 1392-1385 استفاده گرديد. پارامترهاي موردبررسي عبارت‌اند از: كل جامدات محلول، منيزيم، سديم، كلسيم، كلر، سختي كل، هدايت الكتريكي، SAR، Na% ،K ،Anion ،Hco3،SO4 و PH. نتايج به‌دست‌آمده دلالت از آن دارد كه از ميزان مطلوبيت منابع آب زيرزميني دشت سيف‌آباد- لاغر در طي بازه زماني1392-1385، كاسته شده است به‌گونه‌اي كه در بازه زماني مذكور اكثر پارامترهاي كيفي با كاهش كيفيت (غير از چاه تخته) مواجه بوده‌اند. دلايل احتمالي تغييرات كيفي آب‌هاي زيرزميني دشت سيف‌آباد لاغر را مي‌توان كاهش سطح آب‌هاي زيرزميني، افزايش بي‌رويه تعداد چاه‌هاي بهره‌برداري و خشك‌سالي‌هاي اتفاق افتاده در منطقه دانست.