ارزيابي كيفيت آب دشت نيشابور جهت مصارف شرب و كشاورزي

تا سال 1400، جمعيت كشور به 120 ميليون نفر خواهد رسيد كه نياز غذائي اين جمعيت حداقل 120 ميليون تن در سال است و اگر بخواهيم با توجه به وضعيت فعلي استفاده از آب، اين مقدار را تأمين كنيم، حداقل به 165 ميليارد مترمكعب آب نياز داريم. آب‌هاي سطحي به‌ويژه رودخانه‌ها از مهم‌ترين منابع تأمين آب، جهت مصارف شرب و كشاورزي مي‌باشند. بررسي كيفيت آب‌هاي سطحي و پهنه¬بندي پارامترهاي كيفي جهت ارزيابي اين منابع براي مصارف مختلف از اهميت بسزايي برخوردار است. هدف از اين مطالعه ارزيابي كيفيت آب سطحي دشت نيشابور جهت كاربري‌هاي كشاورزي و شرب است. براي اين منظور از اطلاعات كيفي آب‌هاي سطحي 9 ايستگاه هيدرومتري داراي آمار اين دشت در سال 1385 استفاده گرديد. جهت بررسي كيفيت آب در بخش شرب از نمودار شولر و در بخش كشاورزي از نمودار ويلكوكس استفاده گرديد. جهت بررسي وضعيت كيفي آب پارامترهاي مختلف شامل كاتيون¬ها (كلسيم، منيزيم، سديم و پتاسيم) و آنيون¬ها (كلر، بي‌كربنات) و ديگر شاخص‌هاي وابسته مانند TDSو SAR مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كيفيت بر اساس دياگرام شولر تمام نمونه‌هاي مربوط به آب شرب منطقه بين وضعيت خوب تا متوسط قرار داشته و اكثر نمونه‌ها داراي وضعيت قابل‌قبول بوده و مانعي ازنظر شرب ندارند. ازلحاظ كاربري كشاورزي غير از ايستگاه طاغون (C1-S1) ساير ايستگاه‌ها تقريباً وضعيت متوسطي داشته و داراي وضعيت متوسطي مي‌باشند. بيشترين كلاس آب منطقه در كلاس C2S1 (44.4 درصد) قرار دارد و براي كشاورزي تقريباً مناسب مي‌باشد.