يادگيري تعاملي در همكاري بين دانشگاه و صنعت

همكاري بين دانشگاه و صنعت در ظاهر تحقيق مشترك است كه بر اساس نيازي در صنعت تعيين مي¬گردد. اما بر اساس مشاهدات، بسياري از اين همكاري¬ها از حالت همكاري خارج‌شده و بر آموزش¬ها و يادگيري¬هاي بين شركا تأثير مي¬گذارد. وقتي پژوهشگران به پروژه¬اي صنعتي اضافه مي¬شوند به دليل انجام جلسات، سخنراني¬ها و مبادله مداوم دانش بين افراد، منبع و فرضيات خود را به‌روزرساني مي¬نمايند. از طرفي نياز بازار به مهارت¬هاي خاص روزبه‌روز افزايش‌يافته است، به‌نحوي‌كه سيستم¬هاي سنتي آموزشي در دانشگاه¬ها نمي¬تواند پاسخ¬گوي آن باشد. اين فاصله موجب گشته شركت¬ها به دنبال همكاري با دانشگاه¬هايي باشند كه سيستم آموزشي در آن¬ها مبتني بر نيازهاي صنعت است. اين همكاري‌ها منجر به نوآوري در زمينه آموزش مي¬گردد و موجب مي-شود كه دانشگاه¬ها نيروي¬هاي انساني با دانش و مهارت را در خروجي‌هاي خود داشته باشند، كه براي صنعت نيز بسيار جذاب است. وجود برخي مسائل در صنعت نياز به تحقيقاتي در چند زمينه مختلف را ايجاد مي¬كند و بنابراين نياز است تا محققان با تخصص¬هاي متفاوت باهم همكاري نموده كه خود اين مورد علاوه بر يافتن اشتراكات و محيطي پويا منجر به نوآوري¬هايي مي‌گردد. تمامي اين موارد نشان‌دهنده اهميت نقش حياتي دانشگاه و صنعت در مدرن و بروز شدن جامعه است.