ارزيابي صنعتي اثر تغيير تركيب اكسيدهاي قليائي بر ويژگي‌هاي دو بدنه‌ كاشي كف

وجود ثبات كيفي در مواد اولية مصرفي كارخانجات كاشي و سراميك، علاوه بر توليد محصولي با خواص مطلوب، از بروز مشكلات پيش‌بيني نشده در فرآيند توليد نيز ممانعت بعمل مي‌آورد. پايش و كنترل كيفي دقيقِ خاك‌ها و مواد معدني ورودي به كارخانه كه عمدتاً مواد اولية فرآوري نشده هستند، موجب كاهش تأثير نوسانات كيفي حاصل از تغييرات رگه‌هاي معدني بر تركيب بدنه كاشي مي‌شود؛ البته اهميت فرمولاسيون بدنه در توازن اين تغييرات را نبايد فراموش كرد. به عنوان يك اصل در فرايند توليد كاشي مي‌توان گفت كه هر چه تعداد اجزاي تشكيل دهندة فرمول بدنه، بيشتر و درصد هر جزء، كمتر باشد، بدنة سراميكي كمتر تحت تأثير نوسانات كيفي مواد اوليه قرار خواهد گرفت. بر اين اساس، در اين پژوهش سعي شد تا به كمك تغيير نوع فلدسپار و كاهش درصد آن و نيز كاهش درصد بنتونيت و جايگزيني بخشي از آن با يك رس ايليتي، فرمولاسيون سه جزئي بدنة كاشي كف، به يك فرمولاسيون جايگزين پنج جزئي ارتقاء يابد. در اين راستا، ويژگي‌هايي نظير استحكام خمشي خام و پخت، انقباض پخت، جذب آب، درصد تخلخل باز و دانسيتة توده‌اي بدنه‌ها مقايسه شد. نتايج بررسي‌ها نشان داد كه بدنة جديد با محتواي گدازآور كمتر و رنگ پخت تيره‌تر، با اينكه در برخي از آزمون‌هاي فرايند توليد، مشخصات كيفي برتري نسبت به بدنة سه جزئي نشان نداد اما زمان سايش كوتاه‌تر مواد اوليه و ثبات كيفي بالاتر كاشي‌هاي توليدي، موجب قيمت تمام شدة پايين‌تري براي محصول جديد شد كه اين امر براي كارخانجات توليدي، مزيت منحصر به فردي محسوب مي‌شود.