بررسي علل ريزگردها استان خوزستان و عوامل موثر بر آن

استان خوزستان با دارا بودن بيش از1275500هكتار اراضي بياباني بر حسب تقسيم بندي اقليمي در شمار مناطق گرم و خشك مي-باشد و در سال هاي اخير تحت تأثير طوفان هاي شديد گرد و غبار قرار گرفته كه علاوه بر تأثير سوء بهداشتي و فشارهاي رواني؛ زيان-هاي اقتصادي زيادي را به اين استان وارد كرده، پديده بيابان زايي استان ناشي از دو عامل طبيعي و انساني است، عامل نوسانات اقليمي از يك سو و همجواري با كشورهاي عراق و عربستان و كويت از طرف ديگر تشديد اين پديده را موجب شده است. در سال-هايي كه از نظر بارندگي سال خشك محسوب مي شود، با توجه به متغير بودن پوشش گياهي منطقه، جريانات جوي به خصوص تاثيركم فشارها و پرفشارها موجب انتقال ذرات گرد و غبار، و نيروي شتاب عرضي ( كوريوليس ) كه در اثر حركت وضعي زمين پديد مي‎آيد، جبهه‎ها و توده‎هاي هوا از طول‎هاي جغرافيايي غربي به طول‎هاي جغرافيايي شرقي حركت مي دهد كه نهايتاً به استان‎هاي نيمه غربي و جنوب غربي ايران منتقل مي شود. مضافاً اين كه جريانات حاصله از لايه مياني جو نيز بعضاً به انتشار اين گرد و خاك به عرض‎هاي شمالي و شمال شرقي استان هاي ذكر شده در كشور نيز كمك مي‎كند. اين با رهگيري از طريق سيستم رادار استان و تصاوير ارسالي C.CDUST سيستم SYNERGIE مستقر در تهران به اهواز، صورت گرفته است. تاكنون سه منشا اصلي گرد و غبار دراستان عنوان شده، كه يكي نابودي پوشش گياهي و خشك شدن تالابها، و ديگري برداشت بي رويه آب از حوزه آبخيز رودخانه هاي منتهي به اين دشت از جمله كارون، دز و كرخه در ايران و دجله و فرات در عراق، و پديده تغيير اقليم مي باشد. هدف اين تحقيق شناسايي تغييرات اين پديده (تعداد روزهاي گرد و غبار) درسالهاي 1383 تا 1395 و شناسايي عوامل اقليمي مؤثر بر گرد و غبار محلي استان انجام شده است.