نقش اسيدهاي آلي در گياه پالايي خاك هاي آلوده به راديوم ۲۲۶ در منطقه رامسر

ترشح اسيد هاي آلي با وزن مولكولي كم در ريزوسفر برخي از گونه هاي گياهي، يكي از عوامل موثر در افزايش قابليت دسترسي عناصر غذايي و كاهش سميت عناصر سنگين و راديو نوكلئيد ها در خاك مي باشد. راديوم-226 (226Ra) يكي از راديونوكلئيد هايي است كه فعاليت راديو اكتيو آن بطور طبيعي در خاك هاي منطقه رامسر بيش از حد مجاز گزارش شده است. به منظور بررسي نقش اسيد هاي آلي در پالايش خاك هاي با فعاليت بالاي اين راديونوكلئيد توسط ذرت، آزمايشي در گلخانه با غلظت هاي مختلف اسيد هاي آلي سيتريك و اگزاليك ( ۱، ۱۰ و ۱۰۰ ميلي مولار) انجام شد. نتايج نشان داد كه بيشترين درصد جذب 226Ra در كل گياه در تيمار اسيد سيتريك 100 ميلي مولار ( 3/6 درصد) و سپس اسيد اگزاليك 100 ميلي مولار (6 درصد) مشاهده شد. اين تيمار ها نسبت به شاهد باعث افزايش 5/1 برابري جذب 226Ra توسط گياه شدند. همچنين، بيشترين مقدار 226Ra در تمامي تيمار ها در ريشه نسبت به بخش هاي هوايي گياه ملاحظه گرديد. به طور كلي اگر چه تيمار هاي اسيد آلي باعث افزايش جذب 226Ra در گياه نسبت به شاهد شدند، اما اين مقادير به علت اينكه بخش عمده 226Ra در فاز باقي مانده خاك بود، به راحتي و در كوتاه مدت براي جذب توسط گياه و فرآيند گياه پالايي مناسب نبود.