مدل سازي تغييرات كاربري ارضي با استفاده از فناوري جديد

استفاده بهينه و كارآمد از زمين هاي كشاورزي جهت افزايش توليد در واحد سطح از دير باز نقش به سزايي در زندگي بشر داشته است، بنابراين توجه به حفظ كاربري ها و جلوگيري از تخريب خاك، همواره مورد تأمل دانشمندان قرار گرفته است كه اين مهم، سبب توجه به نوع كاربري زمين از گذشته تا به امروز گشته است، در اين راستا جمع آوري اطلاعات از نوع تغييرات و مدل سازي كاربري ها، با قدرت تفكيك مكاني و دقت بالا به وسيله فناوري هاي جديد و پيشرفته، امروزه به روشي براي پيش مطالعه، تكميل پيمايش هاي ميداني و پايش مطالعات تبديل گشته است، كه مورد توجه اكثر محققين دنيا از جمله، محققين كشاورزي، منابع طبيعي و محيط زيست قرار گرفته است، زيرا توانايي زيادي در بالا بردن كيفيت و دقت مطالعات داشته است. در اين راستا شبكه عصبي مصنوعي و الگوريتم حداكثر احتمال جهت طبقه بندي و مدل زنجيره خودكار براي مدل سازي تغييرات كاربري به كمك تصاوير سنجش از دوري، از جمله روش هاي كارآمد و به صرفه در اين مطالعات مي باشد، كه با استفاده از تصاوير حاصله از ماهواره ها، عكس هاي هوايي و حركت سنجنده ها در مسيرهاي آزاد به مطالعه عواض، پديده ها و تغييرات سطح زمين مي پردازند و آنها را شناسايي و مطالعه مي كند، به اين دليل به طور گسترده در مقياس هاي ناحيه اي و منطقه اي مورد استفاده قرار مي گيرد، كه اغلب با اطلاعات ميداني تركيب شده و باعث افزايش صحت تخمين ها و تفسير هر چه دقيق تر مطالعات خواهد شد، همچنين به محققين اين امكان را مي دهد كه به پيش مطالعه عوارض، پديده ها و تغييرات كاربري دست يابند، زيرا بررسي و پايش كاربري اراضي از پيش نياز هاي اساسي در مطالعات حوضه هاي آبخيز بشمار مي آيد چرا كه برنامه ريزي مديريتي منطقه اي وابسته به آگاهي در مورد نوع استفاده اراضي و تغييرات آينده است. درنتيجه مدل سازي و پيش بيني كاربري اراضي براي برنامه ريزي و مديريت پايدار اراضي در آينده كشوري مانند ايران كه بهره برداري از اراضي به‌سرعت در حال تغيير است، امري ضروري مي باشد.