بررسي رابطه بين جمعيت باكتريايي همراه با گرد و غبار با برخي پارامترهاي اقليمي

با توجه به اهميت موضوع گرد و غبار و بخصوص حضور بيوآئروسول‌ها در اين ذرات و اثرات زيست محيطي آنها در مناطق مختلف كشور بررسي و تحقيق روي ابعاد اين موضوع حائذ اهميت است. هدف از اين تحقيق بررسي رابطه برخي خصوصيات و پارامتر‌هاي اقليمي بر جمعيت باكتري‌هاي هوازي و بي‌هوازي در گرد و غبار منطقه سيستان (شهرهاي زابل و زهك) است. جهت تعيين جمعيت باكتري‌هاي همراه با گرد و غبار در هواي منطقه سيستان در دو شهرستان زابل و زهك در بازه ارديبهشت تا مهر (6 ماه) سال 1394 ، تعداد 11 عدد تله رسوبگير سيفوني نصب گرديد و در پايان هر ماه برداشت گرد و غبار انجام شد. سپس اين گرد وغبار كشت داده شدند و جمعيت باكتريايي آنها ارزيابي شد. برخي پارامتر هاي اقليمي نيز از دو ايستگاه هواشناسي زابل و زهك دريافت شد. بيشترين همبستگي را ميانگين رطوبت نسبي با جمعيت باكتري‌هاي هوازي داشت. ميانگين دماي هوا، مجموع بارندگي ماهيانه، ميانگين تبخير ماهيانه و ميانگين سرعت باد داراي همبستگي مثبت و ميانگين غبار ماهيانه داراي همبستگي منفي با جمعيت باكتري‌هاي هوازي بودند.ميانگين سرعت باد داراي همبستگي مثبت با جمعيت باكتري‌هاي بي‌هوازي است ولي ساير پارامتر‌هاي اقليمي داراي همبستگي منفي با جمعيت باكتري‌هاي بي‌هوازي بودند.