بررسي نحوه تغيير پارامترهاي هواشناسي در آلودگي هاي جوي فصول سرد و گرم در بندرعباس

آلودگي هوا به معناي مخلوط شدن هوا با گازها ٬ قطرات مايع و هواويزهايي است كه كيفيت هوا را تغيير ميدهند. آنچه سبب آلودگيهاي جوي ميگردد افزايش حجم اين تركيبات است كه سبب محدوديت در هواي سالم ميشود كه در پارهاي موارد كه از حد معيني فراتر رود تحمل ناپذير ميگردد. اين ذرات گاهي تا ارتفاع چندكيلومتري بالاي سطح زمين به حالت معلق در ميآيند و سبب تيرگي جو ميشوند. امروزه آلودگي هوا به يكي از مهمترين مخاطرات محيطي تبديل شده است. عواقب ناگوار آلودگي هوا با ورود ريزگردها و رخداد توفانهاي گردوغباري طي دهههاي اخير در كشور شدت يافته است. استان هرمزگان هم به دليل موقعيت خاص جغرافيايي و اقليمي خود همواره در معرض گردوغبار بودهاست.در اين بررسي آلودگي جوي شهر بندرعباس در فصل گرم و سرد طي دهههاي اخير مورد مطالعه قرار گرفته است. در اين بين نقش پارامترهاي هواشناسي نقشي تعيين كننده است بطوريكه ميتوان با مطالعه تغيير نحوه رفتار پارامترهاي هواشناسي تا حدودي گامي موثر در جهت پيشبيني شرايط گردوغباري داشت. بنابراين نقش پارامترهاي هواشناسي مهم نظير فشار، باد، ديد افقي مورد مطالعه قرا گرفته است. نتايج اين تحقيق نشان داد تفاوتهاي زيادي بين نحوه تغيير پارامترهاي هواشناسي در دونوع متفاوت گردوغبار فصل گرم )فرامحلي( و فصل سرد)محلي( وجود دارد. با مطالعه نقشههاي هواشناسي، دو الگوي متفاوت گردوغباري، كم فشار حرارتي گرم و پرفشار حرارتي سرد به عنوان شاخصترين الگوهاي آلودگي جوي بندرعباس شناخته شد كه در توليد و انتشار گردوغبار نقش دارند. در الگوي پرفشار حرارتي سرد گردوغبار محلي ودر الگوي كم فشار حرارتي گرم گردوغبارهاي فرامحلي مشاهده ميگردد كه از نظر زمان وقوع و ماندگاري ذرات گردوغبار با هم تفاوتهايي دارند.