جاذب هاي نوين در كلرزدايي از محلول هاي آبي

نگراني در مورد حفاظت از محيط زيست و حفظ و بازيابي منابع آبي روز به روز در حال افزايش است. از اين رو روش هاي نوين حذف آلاينده ها از آب مورد توجه قرار مي گيرد. در پژوهش حاضر روند حذف يون هاي كلر از آب توسط جاذب هاي معدني كائولن و تالك مورد بررسي قرار گرفت. پارامترهاي مهم pH، زمان و مقدار جاذب اثر گذار بر كارآئي فرآيند كلرزدايي بررسي و ايزوترم هاي جذب ترسيم گرديد. با توجه به سطوح بررسي انجام گرفته، پارامترهاي بهينه براي جاذب هاي كائولن و تالك به ترتيب (pH=1،زمان 60 دقيقه، جرم 7 گرم) و (pH=1، زمان 120 دقيقه، جرم 7 گرم) تعيين گرديد. همچنين با بررسي چهار ايزوترم جذب، مدل تمكين بهترين برازش (R2=0.9962) را بر داده هاي كائولن و مدل فراندليچ بهترين برازش (R2=0.998) را بر داده هاي تالك نشان داد. با توجه به داده هاي حاصل از مدل لانگموير، حداكثر جذب براي كائولن و تالك بترتيب 3.9 و 7.7 mg/g بدست آمد كه نتيجه شد ميزان جذب كلر بر تالك 2برابر كائولن مي باشد.