ثبيت و بي تحركي كادميم در يك خاك لومي متاثر از بهساز كامپوزيت بيوچار پوست گردو-نانو آهن صفر ظرفيتي

در اين مطالعه تلاش شد، راندمان بيوچار خام تفاله پوست گردو (WSB) به تنهايي و پوشش داده شده با نانو ذرات آهن صفر ظرفيتي (WSB-nZVI)، بر تثبيت و عدم تحرك كادميم در يك محيط خاكي با استفاده از روش هاي عصاره گيري دنباله اي، مورد بررسي و ارزيابي قرار گيرد. بدين منظور، يك نمونه خاك لومي تهيه و به صورت مصنوعي با عنصر كادميم آلوده و در نهايت بيوچارهاي ذكر شده و نمونه بيوچار نشده (WS)، در سطوح مختلف 5/ 0، 2 و 4 درصد وزني اضافه و پس از گذشت 3 ماه، شكل هاي شيميايي كادميم و فاكتور تحرك آن مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد، كاربرد همه بهسازهاي مختلف سبب كاهش شكل هاي تبادلي و كربناتي و افزايش شكل هاي تتمه، آلي و اكسيدهاي آهن بي شكل و منگنز شده است. كاربرد بيوچار پوشش داده شده با نانوذرات آهن صفر ظرفيتي بيشترين كاهش در بخش تبادلي و كربناتي را به همراه داشته است. در طرف مقابل، بقاياي خام پوست گردو، كمترين تغييرات از شكل هاي شيمايي كادميم را در مقايسه با ساير بهسازها به همراه داشته است. كاربرد بيوچارهاي پوشش داده شده با نانوذرات آهن صفر ظرفيتي همچنين سبب تغييرات افزايشي بيشتري از اكسيدهاي آهن بي شكل نسبت به ساير بهسازها شده اند. همچنين، در بررسي فاكتور تحرك در خاكهاي تيمار شده بوسيله بهسازهاي مختلف، خاك تيمار شده بوسيله آهن صفر ظرفيتي (سطح 4 درصد) با ميزان 95 /27 درصد كمترين ميزان از فاكتور تحرك كادميم را دارا بود. بيشترين ميزان فاكتور تحرك مربوط به نمونه شاهد با ميزان 23/ 68 درصد بدست آمد. پس از بيوچار پوشش داده شده با نانو ذرات آهن، كمترين ميزان تحرك در نتيجه تيمارهاي بيوچار و سپس بقاياي خام گردو كسب شد.