بررسي اثربخشي واقعيت درماني بر بخشش و سازگاري زناشويي زنان آسيب ديده از خيانت همسر

اين تحقيق با هدف تبيين اثربخشي رويكرد واقعيت درماني بر بخشش و سازگاري زنان آسيب ديده از خيانت همسر انجام گرفت.طرح تحقيق در اين پژوهش، طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. از پرسشنامه سازگاري زناشويي اسپاينر جهت گردآوري داده ها استفاده گرديد. جامعه آماري پژوهش زنان خيانتديده مراجعه كننده به مراكز مشاور شهر كرمانشاه در 3 ماه اول سال 93 بودند. نمونه گيري در اين تحقيق به روش هدفمند بوده است. نمونه گيري در اين تحقيق به روش هدفمند بوده است. و نمونه ها از بين مراجعين به 5 مركز مشاوره شهيد كرمانشاه كه به دليل خيانت مراجعه كرده و داوطلب شركت در پژوهش بودند 30 نفر به طور تصادفي انتخاب و سپس به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين گرديدند. برنامه واقعيت درماني طي 10 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقيقه به صورت مشاوره گروهي و پس آزمون 6 ماه بعد نيز بر روي آزمودني هااجرا گرديد. نتايج نشان دهنده تأثير به اثربخشي واقعيت درماني بر بخشش با ميزان تأثير 72 % بود. بين ميانگين نمرات پس آزمون سازگاري زناشويي زنان گروه آزمايش و گواه تفاوت معناداري با ميزان 77% وجود داشت. تحليل كواريانس تأثير اثر را دربعد ابراز محبت 9/63 در سطح (P<0/005) نشان داد. همچنين نتايج پژوهش نشان داد كه اثرات درماني اين رويكرد در پيگيري نيز همچنان حفظ شده بود