اهميت تلويزيون در شكل گيري مصرف فرهنگي كودكان(مطالعه موردي:نقش كارتون هاي تلويزيون در گرايش به مصرف نوشت افزارهاي ايراني اسلامي)

تلويزيون به عنوان پرمخاطب ترين رسانه از موثرترين ابزارهاي انتقال معنا به افراد جامعه به ويژه كودكان است. نمادها وشخصيت هاي كارتون هاي پربيننده با ويژگي هاي اختصاصي شان به زندگي كودكان ورود مي يابند. كودكان در پاسخ به نيازهاي گوناگون خود با مصرف كالاهاي فرهنگي (چون اسباب بازي، نوشت افزار، لباس و ...)، آن ها را به زندگي خود راه مي دهند.مصرف فرهنگي همراه با انتقال مفاهيم و ارزش هاي جديدي به اين نسل است؛ ارزش هايي كه ممكن است سنخيت چنداني بافرهنگ جامعه ايراني اسلامي نداشته باشد.اين پژوهش بر آن است كه در مطالعه اي اسنادي با تبيين رابطه ميان نياز به مصرف فرهنگي ، سرمايه فرهنگي و رسانه، بهعنوان سه مولفه اساسي در چرخه بازتوليد نياز به مصرف فرهنگي، و بيان اهميت تلويزيون در شكل گيري مصرف فرهنگيكودكان ، نقش كارتون هاي تلويزيون در گرايش به مصرف نوشت افزارهاي ايراني اسلامي را نمودار سازد.با توجه به شكاف موجود ميان حركت تازه ملي مبني بر معرفي نمادها و شخصيت هاي بومي در قالب طراحي و توليد نوشت افزارهاي ايراني اسلامي، و تداوم حضور پررنگ نمادهاي متعارض غربي در بستر اجتماعي و فرهنگي جامعه ، به نظر مي رسدحمايت تلويزيون از فرآيند معناسازي تجربيات و محصولات فرهنگي، به عنوان جايگاه و فضاي بسترسازي فرهنگي با توجه به متنفرهنگي و ساخت اجتماعي بتواند از مصرف نمادهاي فرهنگي كه هم سو با ارزش هاي جامعه نيستند، بكاهد و به تقويت وبازسازي الگويي منسجم از معنا و تاسيس كانون ارزشي منجر گردد.