بررسي رابطه هوش اخلاقي و اعتماد آفريني مديران

پژوهش حاضر، با هدف تبيين تاثير هوش اخلاقي بر اعتماد آفريني مديران مدارس ابتدايي شهر خرم آباد انجام شده است. روش پژوهش ازنوع مدل يابي علي يا مدل معادلات ساختاري بوده است و جامعه آماري شامل كليه مديران مدارس ابتدايي شهر خرم آباد در سال تحصيلي 1393-1394 مي باشد. نمونه پژوهش حاضر 103 نفر مدير كه از طريق نمونه گيري تصادفي طبقه ا ي نسبتي از ميان مدارس ابتدايي شهر خرم آباد انتخاب شدند. داده هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه هوش اخلاقي لينك و كيل( 2005 ) با آلفاي (0/84) و اعتماد آفريني اسماعيلي طرزي و همكاران( 1392 ) با آلفاي (0/86)، استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي و مدل يابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار spss و amos استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه هوش اخلاقي به طور مستقيم (0/29) بر اعتمادآفريني مديران مدارس ابتدايي تاثير گذار است. بين نظرات مديران در مورد هوش اخلاقي و اعتماد آفريني با توجه به جنس، سابقه خدمت و مدرك تحصيلي تفاوت معناداري مشاهده نشد به جز سطح تحصيلات و سابقه خدمت مديران، كه اعتماد آفريني را بيشتر برآورد كرد.