اثر بخشي بازي درماني مبتني بر فلورتايم بر مهارت‌هاي ارتباطي كودكان در خودمانده با عملكرد بالا

پژوهش حاضر به منظور تعيين اثر بخشي بازي درماني مبتني بر فلورتايم بر مهارتهاي ارتباطي كودكان درخودمانده با عملكردبالا طراحي شده است. جامعه پژوهش را كليه كودكان پسر 11-8 ساله مبتلا به اوتيسم (درخودمانده) شهر تهران در سال 1394تشكيل مي داد كه از اين ميان 30 نفر به شيوه تصادفي ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب و در دو گرروه آزمايشي و يك گروه كنترل گمارده شدند. پژوهش حاضر از نوع تحقيقات آزمايشي است كه به صورت مداخله اي انجام شده است. طرح پژوهش از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش آزمون برج لندن، آزمون ارتباط اجتماعي و مصاحبه باليني طيف كودكان اتيسم مبتني بر DSM5 بود. براي تحليل داده ها از روش تحليل كواريانس استفاده شد. نتايج بدست آمده نشان داد كه بازي درماني مبتني بر فلورتايم بر رفتارهاي اجتماعي و شناختي كودكان درخودمانده مؤثر است.