مقايسه شيوه هاي فرزندپروري براختلالات يادگيري كلامي و غير كلامي

هدف از پژوهش حاضر بررسي شيوه فرزند پروري بر روي اختلالات يادگيري كلامي و غير كلامي در بين دانش آموزان مراكز اختلال يادگيري و توانبخشي شهر تهران مي باشد. 80 نفر به صورت نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و به پرسشنامه هاي شيوه فرزند پروري بامريند و اختلالات يادگيري كلورادو پاسخ دادند . به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد.نتيجه گرفته مي شود كه شيوه هاي فرزندپروري بر اختلالات يادگيري كلامي دانشجويان تأثير دارد (p=0/0065). اختلالات يادگيري كلامي درشيوه هاي فرزندپروري مستبدانه و مقتدرانه (p=0/001) و شيوه هاي فرزندپروري طرد كننده و مقتدرانه (p=0/01) تفاوت معناداري داشته، اما اين تفاوت در ساير ميانگين ها معنادار نبوده است. شيوه هاي فرزندپروري بر اختلالات يادگيري غير كلامي تأثير دارد (p=0/006). همچنين اختلاف ميانگين هاي مستبدانه و مقتدرانه در اختلالات يادگيري غير كلامي (p=0/0018)، شيوه طرد كننده و مقتدرانه (p=0/009) و شيوه هاي فرزندپروري مستبدانه و سهل گيرانه (p=0/0078) داراي تفاوت معني دار بوده، اما در ساير ميانگين ها تفاوت معني داري وجود نداشته است (p=0/68).