اثر بخشي روابط والد فرزند بر سلامت روان و پرخاشگري دانش آموزان

زمينه و هدف: در علوم رفتاري به طور عام و در روانشناسي به طور خاص يك توجه ويژه به اهميت سلامت روان در موفقيت هاي افراد درحوزه هاي مختلف زندگي وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي آموزش روابط والد فرزند بر سلامت روان و پرخاشگري دانش آموزان انجام شد. روش تحقيق: جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان صحنه بود كه از ميان آنها با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي نمونه اي به حجم 32 نفر به شيوه تصادفي انتخاب و با روش جايگزيني تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند.گروه آزمايش به مدت 10 جلسه تحت آموزش روابط والد فرزند قرار گرفتند و بعد از مداخله براي هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. طرح پژوهش نيمه آزمايشي بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار spss21 و روش آماري تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه بين ميزان سلامت روان و پرخاشگري گروه آزمايش و گروه كنترل تفاوت معنا داري (p<0/05) وجود دارد. نتيجه پژوهش نشان داد كه بين ميزان سلامت روان و پرخاشگري گروه آزمايش و گروه كنترل تفاوت معنا داري.