ارتباط بين سبك هاي دلبستگي و سبك هاي فرزندپروري در زوج هاي ساكن شهر شيراز

سبك دلبستگي، به مشخصه راه هاي ارتباطي فرد در نحوه دريافت مراقبت و ارتباط با چهره دلبستگي اشاره دارد كه معمولا والدين، كودك و معشوق است. اين مفهوم به اطمينان فرد از دسترسي به چهره دلبستگي اشاره دارد كه براي فرد يك پايگاه امن به وجود مي آورد تا بتواند بدون نگراني به جستجوي حمايت، حفاظت و راحتي در مواقع استرس بپردازد. روش هاي فرزندپروري، شامل روش هايي است كه والدين براي تربيت فرزند خود به كار مي گيرند و نگرش آنان نسبت به فرزند خود و تعيين قوانين و مقررات براي آنها. هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين سبك هاي دلبستگي زوجين شهر شيراز با سبك هاي فرزندپروري آنهاست. تعداد 320زن و شوهر (160 زن و 160 شوهر) از زوجين ساكن شهر شيراز به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و از آنها خواسته شدتا پرسشنامه هاي سبك هاي دلبستگي كولينز و ريد، پرسشنامه سبك هاي فرزندپروري ديانا باوم ريند، فرم اطلاعات فردي و رضايتنامه را پر نمايند. از بين اين افراد تعداد 288 زن و شوهر شركت كردند و سپس پاسخ هاي آنان به وسيله نرم افزار spss و روش آمارتوصيفي براي توصيف متغيرهاي جمعيت شناختي و ماتريس همبستگي براي پاسخگويي به فرضيات پژوهش استفاده گرديد. تحليلداده ها نشان داد كه در زنان بين سبك هاي دلبستگي نزديكي جو و مضطرب و سبك فرزندپروري مقتدرانه و در مردان بين سبكدلبستگي نزديكي جو و سبك فرزندپروري مقتدرانه و مستبدانه همبستگي معنادار در سطح 0/01 وجود دارد.سبك دلبستگي از مهم ترين متغيرهايي است كه در بررسي سبك هاي فرزندپروري والدين بايد مد نظر قرار بگيرد، زيرا سبك هيجاني والدين مي تواند در انتخاب روشي كه آنها براي برخورد با فرزندان خود به كار مي گيرند تاثير داشته باشد.