تبيين فلسفي ارزش هاي وفاق آفرين (دوستي ، محبت و صميميت) درنظام تعليم و تربيت

بررسي ارزش ها يكي از مسائل فلسفه است. ارزش ها ، واقعيات مرجح هستند . واژه ارزش از واژگاني است كه داراي غني ترين و پيچيده ترين و مشكل ترين معناست. دسته بندي هاي مختلفي ا ز ارزش ها موجود است. دسته از ارزش ها همه جايي و همه زماني اند و وابسته به شرايط و موقعيت ها نيستند .ارزش هاي وفاق آفرين از قبيل دوستي ،محبت و صميميت اين گونه اند .سوالي كه در اين پژوهش مطرح است اين است كه مباني فلسفي ارزش هاي وفاق آفرين چيست و رسالت نظام تعليم و تربيت در اموزش اين ارزش ها چيست ؟ نوع پژوهش كيفي است و براي رسيدن به اهداف پژوهش از روش تحليلي- فلسفي و اسنادي استفاده شده است .يافته ها نشان داد كه در ميان فلاسفه (باستان ، مدرنيته و معاصر) همواره توجه به ارزش هاي وفاق آفرين دوستي ، محبت و صميمت در شكل دهي جامعه مطلوب نقش به سزاييداشته است .متفكران دوره باستان ، دوستي ، محبت و صمميميت را فراتر از خود رفتن ، متفكران مدرنيته بيشتر اززاويه فرديت و متفكران معاصر بر وجه بينا ذهني بودن ارزش ها به گونه اي كه در آن همبستگي از اهميت خاصي برخوردار است پرداخته اند .به دليل اهميت اين ارزش ها رسالت نظام تعليم و تربيت اين است كه در سياست گذاري كلان آموزشي و به دنبال آن نظام آموزشگاهي ، همواره تحقق اين اهداف را در يادگيرندگان مد نظر داشته باشد.