بررسي نقش رهبري خدمتگزار بر اثربخشي معلمان مدارس

در دنياي سازماني نوين يكي از مهمترين شاخص هاي تأثيرگذار بر جوامع عنصر مديريت است، كه شكل مطلوب آن مديريت همراه با رهبري تلقي مي شود و موفقيت سازمان ها و ازجمله سازمان هاي آموزشي در تحقق اهداف از پيش تعيين شده، درگرو چگونگي اعمال مديريت و سبك هاي مؤثر رهبري مدير است. منظور از رهبري عامل اثرگذار و داراي قدرت نفوذ در رفتار افراد و هدايت آنان در ايفاي وظايف شغلي شان است. رهبران خدمتگزار روي خدمترساني به ديگران تأكيد ميكنند و منافع شخصي را فداي منافع ديگران ميكنند تا افراد از درايت و اختيار و سلامت بيشتري برخوردار شوند و خودشان تبديل به رهبراني خدمتگزار شوند. اثربخشي سازماني موضوعي اصلي در نظريه هاي سازماني است ويكي از ملاك هاي ارزيابي عملكرد سازماني به شمار مي رود. با توجه به ضرورت اهميت اين مسئله محققان در اين پژوهش به بررسي نقش رهبري خدمتگزار بر اثربخشي معلمان پرداخته اند. براي اين منظور از روش كتابخانه اي و مروري بر تحقيقات قبلي استفاده كرده است. محققان در ادامه به تفاوت رهبري و مديريت،نظريه هاي مختلف رهبري،مؤلفه هاي رهبري خدمتگزار، اثربخشي معلمان و ارتباط ميان آنها پرداخته اند. نتايج تحقيق نشان داد كه سازمان هاي آموزشي مي توانند با به كارگيري سبك رهبري خدمتگزار باعث توانمندسازي كاركنان، عدالت سازماني، افزايش خشنودي شغلي و رفتار شهروندي سازماني و در نهايت اثربخشي در معلمان و اعضاي ديگر سازمان شوند. همچنين اكثر تحقيقات ارتباط مثبت و معناداري بين رهبري خدمتگزار و اثربخشي معلمان را مورد تائيد قرار داده اند.