تبيين مؤلفه ها و مصاديق عبوديت از منظر نهج البلاغه

قرآن كريم، هدف از خلقت آدمي را چنين بيان مي دارد و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون عبادت، غايت خلقت انسان است و از نظر قرآن كريم، انساني سعادتمند است كه به اين هدف دست يابد. بندگي و عبوديت خداوند متعال، صفتي است كه امام علي عليه السلام آن را اولين برجستگي رسول خدا صلي الله و عليه و آله مي دانند و در معرفي ايشان مي فرمايند شهادت مي دهم كه محمد صلي الله و عليه و آله، بنده ي خدا و فرستاده ي اوست (خطبه 2، ص 27 ، پ 4) امام علي عليه السلام، بندگي خداوند را پيماني ميان مردم و خدا ذكر ميكنند و در اين باره مي فرمايند در عصر جاهليت ها، بيشتر مردم پيمان خدا را ناديده انگاشتند و حق پروردگار را نشناختند و برابر او به خدايان دروغين روي آوردند (خطبه 1، ص 25 ، پ 2 ) سفارشات مؤكد امام علي عليه السلام در باب بندگي خداوند متعال كه در تمامي سلوك ايشان مشهود است، نشان ميدهد كه عمده ترين هدف تربيتي اسلام از نظر امام علي عليه السلام، پرورش عبد صالح است؛ بديهي است كه كارگزاران و مردمي كه در چنين جامعه اي قرار مي گيرند نيز، بايد مؤدب به آداب تربيت اسلامي بوده و در جهت هدف آن كه عبوديت و بندگي، و رسيدن به قرب الهي مي باشد، پيش روند. حركت در اين مسير، نيازمند شناسايي مؤلفه ها و عناصر بنيادين چنين هدفي است، تا با به كارگيري آنها در برنامه ي تربيتي، راه نيل به هدف مذكور هموار و تسريع گردد. در اين بين، نهج البلاغه يكي از مهمترين و اساسي ترين منابع ديني است كه ميتواند راهنماي ما در اين زمينه باشد. لذا با توجه به مراتب فوق، هدف پژوهش حاضر تبيين مؤلفه ها و مصاديق عبوديت از منظر نهج البلاغه و ذكر مصاديق هر يك از آنهاست. روش پژوهش حاضر از نوع تحليل محتوا بوده، كه طي آن متن كامل نهج البلاغه مورد تحليل و بررسي قرار گرفته است و در اين زمينه، 30 مؤلفه براي عبوديت، تبيين و 92 مصداق براي آنها استخراج شده است.